مهارت‌های نگارش شامل آن دسته از مهارت‌هایی است که سبب می شود فرد بتواند افکار و اندیشه های خود را به سهولت و به درستی مکتوب کند.

در این جا به جنبه‌های مختلف مهارت‌های نگارش و امور مرتبط به آن مثل مدیریت زمان، توصیه‌هایی برای ایجاد عادت به نگارش ارائه می‌شود.

مهارت مطالعه

نویسنده خوب نویسنده ای است که خواننده ی خوبی هم باشد. بی تردید، نویسنده ی یک مقاله علمی باید قبلا ده ها اثر علمی را مطالعه کرده باشد.در غیر این صورت حتی اگر اثر خلق شده از نظر محتوایی ارزشمند باشد به دلیل تفاوت با گفتمان رایج ان حوزه، مورد توجه جامعه مخاطب قرار نمی گیرد و اثری حاشیه ای و نامتعارف محسوب خواهد شد. با مطالعه آثار نویسندگان معتبر و موفق نه تنها از محتوای کلام، بلکه از شیوه نگارش و نثر ان ها هم می توان بهره گرفت.

مهارت‌های زبانی و دستوری

هر چه مجموعه واژگان و “دایره واژگان فعال” نویسندگان مقاله های علمی بیشتر باشد ضریب موفقیت انان بالاتر است. منظور از دایره واژگان فعال کلماتی است که یک فرد در حافظه دراز مدت خویش ذخیره دارد و در گفتگو یا نگارش از ان ها استفاده می کند. هر فرد دایره “واژگان غیر فعال” نیز دارد.

منظور از این واژه ها، ان هایی است که وی از معنا و کاربردشان اگاه است؛ اما هیچ یک در گفتار و نوشتار خود استفاده نمی کند. از این رو هنگام مطالعه آثار دیگرران به کلمات استفاده شده بیشتر دقت کنید، و از شیوه بیان ان ها الهام بگیرید. همچنین مقاله باید از نظر دستوری دقیق باشد. لذا نویسنده باید با دستور زبان و درست نویسی آشنا باشد.

برای نگارش مقاله علمی چه مهارت‌های باید داشته باشیم؟

مهارت‌های فنی

پس از فراگیر شدن امکانا رایانه ای، بسیاری از نویسندگان آثارشان را شخصا تایپ می کنند. برخورداری نویسنده از مهارت های استفاده از رایانه برای نگارش علمی امتیاز بزرگی محسوب می شود، و فرایند نگارش را بسیار تسریع می کند.

در بسته نرم افزاری مایکروسافت آفیس به طور عام و نرم افزار ورد به طور خاص، تقریبا تمام نیازهای نویسندگان برای تولید متن به زبان های مختلف از جمله فارسی و انگلیسی،پیش بینی شده است.

همه انچه که یک نویسندهبرای تولید اثری نیاز دارد در این مجموعه یافت می شود.به همین دلیل تسلط بر امکانات موجود گام بزرگی برای نویسندگان به شمار می آید.

مهارت‌های اطلاع‌یابی

هیچ پژوهشگری بی نیاز از مطالعه آثار دیگران نبوده و هیچ پژوهشی به صورت تمام و کمال حاصل اندیشه شخص پژوهشگر نیست. دستیابی به منابع اطلاعاتی موجود و استفاده از آن بخشی جدایی ناپذیر از فرایند پژوهش است.

بنابراین همه محققاتو نویسندگان به دلایل مختلف و با درجات متفاوت از آثار مربوط به کارشان بهره می گیرند، اما شیوه جستجو و بازیابی آنان از الگوی واحدی تبعیت نمی کند.بنا به تعریف، اطلاع یابی فرایندی ذهنی و مجموعه فعالیت های هدفمندی است که هر فرد برای جستجو و بازیابی اطلاعات مورد نیازش طی می کند.بنابراین نویسندگان باید تلاش کنند با استفاده از روش های نوین اطلاع‌یابی، کارایی این فرایند را بهبود بخشند.

مهارت‌های مدیریت زمان

زمان سرمایه ای گرانبها است چرا که با از دست دادن ان اماکن بازیابی مجدد میسر نیست. با توجه به محدودیت زمان و ارزش فراوانی که دارد استفاده بهینه از آن ضرورتی اجتناب ناپذیر است. نویسندگان ناچارند با همه محدودیت هایی که در این زمینه دارند و همه مشغله ها و گرفتاری های شغلی، آموزش و پژوهشی خود فرصت کافی برای نگارش نیز داشته باشند.

انچه این فرصت را در اختیار انان قرار می دهد “مدیریت بهینه زمان” است.هر فرد عملا با توجه به ویژگی های شخصیتی و خلق و خویی که دارد می تواند راهکارهایی را برای مدیریت زمان بیندیشد و برای اجرای مدیریت بهینه زمان تمام اهداف و برنامه های پیش رو را بر اساس اولویت های انان رتبه بندی کرد و ابدا مهم ترین ان ها را انجام داد.

مهارت‌های مدیریت اطلاعات شخصی

نویسندگان ناگزیرند حجمی از اطلاعات مورد نیاز خود را اعم از کتاب ها و مقاله هایی که مطالعه می کنند به نحوی سازماندهی و طبقه بندی نمایند. روش بهینه دسته بندی این اطلاعات، مدیریت اطلاعات شخصی نام دارد.

هر فقره اطلاعات اعم از کتاب ، مقاله، پایان نامه، وب سایت، نامه های الکترونیکی و موارد مشابه که به نوعی مورد نیاز نویسنده هستند و در نوشتن او به کار می آیند جزو این اطلاعات محسوب می شوند.

انبوه اطلاعاتی که پژوهشگران امروز با آن سرو کار دارند برخورداری از مهارت های مدیریت اطلاعات شخصی را ضروری و اجتناب ناپذیر ساخته است.

از همین امروز تمرین نوشتن را آغاز کنید و نگران جذابیت آن نباشید این نخستین گام است و در نهایت منجر به تولید اثر دلخواه می شود.